UWAGA!

Proszę również o korzystanie z kart pracy zaproponowanych przy danej wadzie wymowy 

 

       Proszę o pobieranie kart pracy odpowiednich do wady Państwa dziecka. Proponuję wpisać w przeglądarce: utrwalenie, ćwiczenia lub karty pracy dla głoski....(wpisujemy aktualnie ćwiczoną głoskę, np: "s", "sz", "f' lub "r" itp). Jest to jedyny możliwy sposób, aby w tym trudnym czasie kontynuować terapię. Poniżej rozpisałam etapy terapii dla poszczególnych głosek, proszę się nimi pokierować. Dziękuję       

       Poniżej przedstawię kilka ćwiczeń logopedycznych, które możecie Państwo wykonywać z dzieckiem w domu. Prosiłabym o znalezienie chociaż 10 minut każdego dnia na ćwiczenia. Wybierzcie stałą porę, aby ćwiczenia były stałym rytuałem dnia. Niech będzie to forma zabawy, aby dziecko było zainteresowane. Proszę, bądźcie Państwo cierpliwi, gdy coś nie wychodzi, nie zniechęcajcie się, a razem będziemy cieszyć się z sukcesu Państwa dziecka.

Serdecznie pozdrawiam J

PRZYKŁADY ĆWICZEŃ LOGOPEDYCZNYCH:

1. Ćwiczenia słuchowe – stanowią bardzo ważną grupę ćwiczeń logopedycznych, ponieważ często opóźnienia czy zaburzenia rozwoju mowy pojawiają się na skutek opóźnień rozwoju słuchu fonematycznego. Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka.

Przykłady:
·  „Co słyszę?” – dziecko nasłuchuje i rozpoznaje odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy, różne sprzęty, pojazdy,  zwierzęta. (Przykładowa strona z odgłosami:  odgłosy.pl)

·  Szukanie ukrytego zegarka, radia, dzwoniącego budzika.

 ·  Wyróżnianie wyrazów w zdaniu. (Z ilu wyrazów składa się zdanie:  Mama czyta książkę. (3))

·  Dzielenie na sylaby imion dzieci, rzeczy, zwierząt.

·  Wyszukiwanie imion dwusylabowych i trzysylabowych.

·  Rozróżnianie mowy prawidłowej od nieprawidłowej.
·  „Co to za wyraz?” – rodzic i dziecko naprzemiennie głoskują  wyrazy i   zgadują. (m – a – m – a (mama), b – a –  l – o – n (balon) itp.
·  „Co słyszysz na początku / końcu/ w środku wyrazu?” (nagłos: kot (k), owoc (o) itp., wygłos: rak (k), kos (s) itd., śródgłos: bok (o), rak (a) itp.

2. Ćwiczenia oddechowe - poprawiają wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje poprawę jakości mowy. Ćwiczenia prowadzone są najczęściej w formie zabawowej, przy wykorzystaniu różnych środków, np. piórek, piłeczek, wody mydlanej, chrupek, wiatraczków itp. Są także wplatane w opowieści i zabawy ruchowe. (link do ciekawych propozycji ćwiczeń oddechowych: /cwiczenia-oddechowe-dla-dzieci/ )

3. Ćwiczenia motoryki narządów artykulacyjnych – u większości dzieci z wadą wymowy występuje obniżona sprawność narządów artykulacyjnych - języka, warg, policzków, podniebienia miękkiego. Czasem przyczyną wady wymowy są nieprawidłowości w budowie anatomicznej narządów mowy, np. zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe, przerośnięty język, zbyt duża masa języka, rozszczep wargi itp. Przyczyną bywają także, szczególnie u dzieci młodszych, nieprawidłowe nawyki związane z połykaniem lub oddychaniem. Konieczne są w tych wszystkich wypadkach ćwiczenia motoryki narządów mowy oraz ćwiczenia prawidłowego połykania.

Ćwiczenia warg:

·  Cmokanie, parskanie, masaż warg zębami ( górnymi dolnej wargi i odwrotnie).

·  Wymowa samogłosek w parach: a-i, a-u, i-a, u-o, o-i ,u-i ,a-o, e-o itp.

·  Wysuwanie warg w „ ryjek”, cofanie w „ uśmiech”.

·  Wysuwanie warg w przód, następnie przesuwanie warg w prawo, w lewo.

Ćwiczenia języka:

·  „Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.

·  Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie  językiem/.

·  Wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej.

·  Kląskanie językiem.

·  Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust.

·  Język przyjmuje na przemian kształt „łopaty” i „grota”.

·  Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod  wargami. Usta zamknięte.

Ćwiczenia usprawniające podniebienie miękkie:

·  Wywołanie ziewania przy nisko opuszczonej szczęce dolnej.

·  Płukanie gardła ciepłą wodą.

·  „Chrapanie” na wdechu i wydechu.

·  Głębokie oddychanie przez usta przy zatkanym nosie i odwrotnie.

Ćwiczenia policzków:

·  Nadymanie policzków –„ gruby miś”.

·  Wciąganie policzków –„ chudy zajączek”.

·  Naprzemiennie „ gruby miś” –„ chudy zajączek”.

·  Nabieranie powietrza w usta, przesuwanie powietrza z jednego policzka do drugiego na zmianę.

(link do ćwiczeń grafomotorycznych, które wpływają pozytywnie na naukę pisania.mjakmama24.pl/edukacja/)

Przedstawione ćwiczenia są propozycją, nie musicie Państwo wykonywać ich wszystkich jednego dnia.

Życzę udanej zabawy!

 

UTRWALENIE GŁOSEK SZEREGU SZUMIĄCEGO "SZ, Ż, CZ, DŻ"

1. Kwiatki_SZ.docx - połącz kwiatek z listkiem, nazywaj sylaby;    

2. "sz"_-_jak_szpak.docx;     3. Minionki_-_"sz".pdf ;      4. Minionek_-_"sz"_(wrazy).pdf;    5. Świnka_Pepa_-_sylaby "sz".docx;    

6. tablica_-_roznicowanie__s-sz_.docx;   7. latawiec_-_sz.docx;   8. logotomy_-_sz.docx;   9. opowiadanie_-_sz.docx;   10. dopasuj_cienie.docx;   11. szara_myszka_-_SZ.docx;   12. wiaderko_-_SZ.docx;  13. krzyżówka_SZ.docx; 

 

Podczas wymawiania głoski "sz" czubek języka (apeks) dotyka wałka dziąsłowego za górnymi zębami, wargi zaokrąglone  (jak przy wymawianiu głoski "u").

Gdy głoska "sz" jest prawidłowo artykułowana, łączymy ją z samogłoskami w:

1. sylabach:                                                                                                                                                                                                                                                       -  na początku: sza, szo, sze, szu,szy                       

         - w środku: asza, oszo, esze, uszu                           

         - na końcu: asz, osz, esz, usz, ysz

      2. wyrazach: 

• na początku: szafa, szofer, szuflada
• w środku: ropuszka, muszka, puszka
• na końcu: kapelusz, mysz, kosz

      3. wyrażeniach:

• szklany kosz
• szeroki szalik
• pyszne szprotki

      4. zdaniach:

• Łukasz szybko je pyszną szynkę.
• Bartosz ma nowe szare kalosze.
• Koszula ma dwie szerokie kieszenie.

    5. wierszach, rymowankach i mowie spontanicznej: 

„Gruszki i muszelki” 

SZA, SZA, Szymek ma,

SZE, SZE, muszle dwie

SZY, SZY gruszki trzy

SZU, SZU, wpadły mu

SZO, SZO, aż na dno

Do koszyka szarego.

“Szpak”

Szedł po drodze szpak
do szkoły się uczyć,
i tak sobie
śpiewał:
szpu- szpu,
szpa- szpa,
szpo- szpo,
szpe- szpe,
szpi-
szpi...
Taki śmieszny szpak,
co uczyć się chciał.

"Wycieczka Tosi"

Tosia niesie ciężką teczkę,

a w tej teczce ma apteczkę,

pastę, kubek i szczoteczkę,

pewnie jedzie na wycieczkę.

 

Poza teczką i apteczką,

pastą, kubkiem i szczoteczką,

ma też z wieczkiem pudełeczko,

w wieczku małe lustereczko,

w pudełeczku - ptasie mleczko.

 

UTRWALENIE GŁOSEK SZEREGU SYCZĄCEGO "S, Z, C, DZ"   

1. "s"_-_na_pocz..docx - poprawnie nazywaj sylaby;        2. Minionek_-_"s"_(wyrazy).pdf;  3. slonce_-_sylaby.docx - połącz promyki z sylabami,       4. wesola_Sabina.docx,     5. gra_- "s"__.docx;    6. wierszyki_-_"s".docx;    7. sowa.docx;  8.  sylaby_-_so.docx;        9. samolot_-_s.docx;   10. Zosia_Samosia.docx;   11. obrazki "s" na_poczatku.docx;  12. pokoj_Sabinki.docx -  pokoj_Sabinki_-_polecenia.docx;  13. obrazki_na_sylabe_SO.docx; 

Podczas wymawiania głoski "s" język leży płasko za dolnymi zębami (jak przy wymawianiu głoski "i"), zęby są zbliżone i widoczne, usta rozchylone płasko przylegają do zębów (jak przy uśmiechu).

Gdy głoska "s" jest prawidłowo artykułowana, łączymy ją z samogłoskami w:

    1. sylabach:     

• na początku: sa, so, su, se, sy
• w środku: asa, oso, usu, ese, ysy
• na końcu: as, os, us, es, ys       
  2. wyrazach:  
• na początku: sok, sanki, sala
• w środku: basen, pisanka, pasek
• na końcu: pies, las, bobas                                                                                                                                                          3. wyrażeniach: 
• sportowe spodnie
• miejski autobus
• niebieski pasek                                                                                                                                                                          4. zdaniach:
• Sylwia stawia na stole pustą miskę.
• Obok lasu skrada się sprytny lisek.
• Borys kupił w sklepie wąski pasek.                                                                                                                                 5. wierszach, rymowankach i mowie spontanicznej                                                                                                                                                                                                                                             

„Zabawa z rurką”

Weź rurkę albo słomkę, połóż ją na języku, leciutko zagryź i dmuchaj: ssssssss........do rurki.

„Długi wąż”  - poprowadź palec wzdłuż węża, mówiąc: ssssss....Pamiętaj: „grzeczny” język chowa się za zębami!!!

„Wąż samotnik” .

Sssunie sssobie wąż sssssamotnik,

Za nim jego ssstryj grzechotnik.

I ssstu sssynów ssstryja z sssssykiem:

„przessssstań już być sssssamotnikiem!”

„Wesoła rodzinka”

Pięć paluszków twojej rączki - to rodzinka głoski [S]. Weź kartkę papieru, połóż na niej swoją dłoń i obrysuj jej kształt. Każdemu paluszkowi dorysuj minkę i czapeczkę według własnego pomysłu. Nazwij paluszki: sa, so, su, se, sy,  powtórz głośno kilka razy imiona wszystkich członków rodzinki.

UTRWALENIE GŁOSEK "K, G, H"

 1. Kotki - sylaby "ka".docx;      2. krasnoludek_-_gl._"k".docx;  3. roznicowanie_głosek "k_-_g".docx;    4. gra_-"k" w_środku.docx;  5. gra "k".docx;   6. labirynt_"k".docx;    7. odglosy_-_"k".docx;   8. wyrażenia_-_"k" (1).docx;   9. wyrażenia_-"k".docx;   10. sylaby_"ka__ga".docx;   11. gra_planszowa_-_k.docx;   12. kostka - sylaby "k".docx;   13. sylaby_-"h"__.docx;   14. samochody_"K".docx;  15. pszczoly_-_"K".docx;  16. odglosy_z_gloska_K.docx; 

Podczas wymawiania głosek "k, g, h" tylna część języka unosi się do góry i dotyka podniebienia miękkiego. Czubek języka leży za dolnymi zębami. Usta są otwarte.

Gdy głoski są prawidłowo artykułowane, łączymy je z samogłoskami w:

1. w sylabach:

• na początku: ka, ko, ku, ke, ki
• w środku: aka, oko, uku, eke, iki
• na końcu: ak, ok, uk, ek, ik

2. wyrazach:

• na początku: kawa, koza, kolano
• w środku: oko, mleko, 
• na końcu: kotek, kok, sok

3. wyrażeniach:

• kasa kolejowa
• kolorowa koszula
• kulawa koza

4. zdaniach:

• Kasia karmi kury.
• Karol kupił choinkę.
• Kasia ma lalkę.

5. wierszykach, rymowankach i mowie spontanicznej.

"Historia pewnej głoski"

[K] to głoska dosyć trudna,

Jej terapia bywa żmudna.

Jest jak siostra głoski [G]

choć inaczej trochę brzmi.

I jest sprawą zajmującą - 

ćwiczy się ją na leżąco!

Gdy położysz swoją głowę,

przećwicz tylnojęzykowe.

Czyli głoski [k, g, h] będzie latwiej - 

uwierz mi!

Kapka, kosa, kasa, kawa,

gapa, gol, galop, agawa,

chór, chałupa, chudy chart,

kabel, gacek, hak do nart.

"Mucha"

Siedzi mucha na hamaku,

chce dziś schrupać trochę maku.

Pofrunęła na huśtawkę,

Macha łapką, wącha trawkę.

UTRWALENIE GŁOSKI "R"

1. ćw._dla_głoski_"r".docx;       2. ryby.docx;        3. czarodziej-_ćw._dla_gł."r"__.docx;    4. dinozaury_-_ćw._dla_gł. "r".docx,    5. "tra__tro".pdf;  6. sylaby_"ta__da".docx;   7. ćw._jezyka.docx;   8. parasol_-_"r".docx;   9. pingwin_w_labiryncie_-_"dr__tr".docx;    10. szyfr_-_"d".docx;  11 . misie_TDN.docx;  12. super_Rodzinka_-_ćw._jezyka.docx;   13. super_Rodzinka_-_ćw._"TDN".docx;  14. puzzle_"LA".docx;   15. sylabowy_motyl_-_"L".docx; 16. krzyzowka_R.docx;

Podczas wymawiania głoski "r" szybko dotykamy czubkiem języka wałek dziąsłowy za górnymi zębami wprowadzając jednocześnie w drgania wiązadła dziąsłowe, język jest szeroki, boki dotykają zębów trzonowych, wargi lekko otwrte, podniebienie miękkie uniesione, zamyka drogę do jamy nosowej.                                           

Gdy głoska jest prawidłowo artykułowana łączymy ją z samogłoskami:

1. w sylabach:

• na początku: ra, re, ru, ro, ry
• w środku: ara, ere, uru, oro, yry
• na końcu: ar, er, ur, or, yr

2. wyrazach:

• na początku: rak, rok, ryba
• w środku: nora, worek, tory
• na końcu: ser, deser, zegar

3. wyrażeniach:

• arkusz papieru
• drewniany korek
• port rybacki

4. zdaniach:

• Marysia karmi kury.
• Romek ma barwne farby.
• Piotr dostał piekny rower.

5. wierszykach, rymowankach i mowie spontanicznej:

“Brama i kwiatki”

Posadził brat przy bramie bratki.
Bratowa zaś- dwa bławatki.
Bratanek bije im brawa,
bo pięknie wygląda brama.

“Kruczek i kruki”

Piesek Kruczek dumnie kroczy,
bo przegonił kruki w nocy.
Kruki owe, mówiąc między nami,
chciały okraść kram z krewetkami.

 

“Rybaczki”

Ryba rybie radę dała: “moja rybo doskonała,
dzisiaj łuski już niemodne.
Radzę ci- kup rybie spodnie”.
Ryba rybę posłuchała, rybie
spodnie przymierzała.
Rak kupował ręcznik właśnie: “Rety!- krzyczy.- Rety!-
Wrzaśnie.
– Ryba rybie spodnie mierzy!
Czy dla raka jest pancerzyk?”
Odtąd nową modę szerzą: ryba, rak i reszta zwierząt.

UTRWALENIE GŁOSEK "F, W"

1. Królik "FA".docx;      2. Tygrys_-_gloska_"w".pdf;   3. puzzle_-_"f,w".docx;     4. pszczelarz_-_sylaby"w".docx;   5. głoska "F"___    w_srodku_wyrazu.docx;  6.  wiewiorki_-_"w".docx;  7. kurczeta- "w__f".docx;  8. sylaby "fa,wa"__.docx;   9. bączki_-_"F".docx; 10. wyrazy_z_gl._F.docx

Podczas wymawiania głosek  "f, w" górnymi zębami nagryzamy dolną wargę i dmuchamy przez zęby.

Gdy głoski są prawidłowo artykułowane łączymy je z samogłoskami:

1. w sylabach:

• na początku: fa, fo, fe, fu
• w środku: afa, ofo, efe, ufu
• na końcu: af, of, ef, uf (nie dotyczy to głoski "w", ponieważ na końcu traci dźwięczność, np: staw - staf) 

2. wyrazach:

• na początku: fala, foka, felga
• w środku: telefon, szafa, pantofle
• na końcu: elf, Krzysztof, kilof

3. wyrażeniach:

• fabryka foteli
• flanelowy fartuch
• telefon Stefana

4. zdaniach:

• W szafie wisi futro.
• Stefan telefonuje do fabryki.
• W lesie zakwitły fiołki.

5. wierszykach, rymowankach i mowie spontanicznej:

"Wielbłąd"

Wielbłąd dźwiga swe dwa garby

Niczym dwa największe skarby

I jest w bardzo złym humorze,

Że trzeciego mieć nie może.

 

"Fasola Fabiana"

Fabian zrobił farsz a fasoli,

ale farszu nie posolił.

"Szafa"

Ktoś popełnia wielką gafę,

otwierając czyjąś szafę.

"Paw"

Paw do żyraf miał pięć spraw,

więc zaprosił je nad staw.